Het huis van opa Piet
Tjonge, wat is het donker in het huisje van opa Piet. Donker en koud… Het is al een tijdje herfst. De blaadjes zijn bijna allemaal uit de bomen gewaaid en ’s nachts wordt het al echt koud. Opa Piet zou het helemaal niet erg vinden als de familie Onder de openhaard aan zou doen ’s avonds. Dan worden z’n pootjes tenminste weer een beetje warm en kan hij ’s nachts lekker slapen. Maar wacht eens even….. ‘De pootjes van opa Piet?’ Ja, je hebt het goed gehoord! Opa Piet heeft pootjes, vier pootjes. Opa Piet is een … muis. Dat had je niet gedacht he? Hij woont in de schoorsteen van de familie Onder. Daar heeft hij een tijdje geleden een holletje gemaakt. Dat was een hele klus hoor! Er zat toevallig al een steentje los in de schoorsteen. Daar heeft opa Piet net zo lang aan zitten trekken totdat het steentje eruit viel, midden in de open haard. Familie Onder dacht dat er een vogel in de schoorsteen zat. Maar dat was niet zo. Het was het steentje dat opa Piet had losgemaakt. En nu is er op de plaats van dat steentje een heel gezellig huisje. Wel een beetje donker, maar opa Piet heeft kaarsen die hij aan kan steken. En als het winter wordt, heeft opa het heerlijk warm.

Liedje (op de wijs van ‘opa Bakkebaard’)
Nodig:







Nodig per kind:
De grote toeter van het schip begint te toeteren! Muis Max valt bijna van z’n stoel van schrik. Dat is een lawaai! Wat gebeurt er? Sinterklaas vertelt aan Max dat de boot gaat varen. Alle cadeautjes zijn op de boot gebracht en alle Pieten zijn aan boord. Zo heet dat wanneer je op een schip bent. Max is ook aan boord en daar is hij heel blij om. Maar voor wie zijn die cadeautjes? En waarom zijn er zoveel...? Max gaat op onderzoek door het schip. Hij komt op plaatsen waar de Pieten druk bezig zijn. Sommige Pieten zijn kruidnootjes aan het bakken, anderen zijn cadeautjes aan het inpakken. De hoofdpiet heeft een groot papier in zijn hand met allemaal jongens- en meisjesnamen erop geschreven. Max begrijpt er niets van. ‘Zeg Max!’ roept opeens een van de Pieten. ‘Jij wil toch zo graag helpen?’ ‘Oh ja, zeker!’ zegt Max. ‘Dan mag jij de kruidnoten-Piet meehelpen met het bakken van de nootjes’. Max moet even nadenken…. Dat heeft hij nog nooit gedaan. Zou hij dat wel kunnen? ‘Ik ga het proberen’, denkt Max. ‘En als het niet lukt, vraag ik of Piet me wil helpen’. Eerst moet Max z’n pootjes wassen, ‘want schone pootjes zijn heel belangrijk als je eten klaar gaat maken’, vertelt kruidnoten-Piet. De Pieten gaan alles wat je voor pepernoten nodig hebt in een grote kom doen: boter, suiker, meel en nog veel meer. Omdat Max in Spanje boven het huis van de bakker woont, weet hij heel goed hoe je koekjes moet bakken. Maar kruidnoten heeft hij nog nooit gebakken. ‘Jij mag proberen om mooie ronde balletjes van het deeg te maken’, zegt Piet. ‘Dat is goed’, zegt Max en hij pakt een stukje deeg in z’n pootjes en probeert er een mooi balletje van te draaien. In het begin gaat het wat lastig, want het deeg kleeft aan z’n pootjes en sommige stukjes deeg verdwijnen in de mond van Max … ‘Hela!’ zegt Piet, ‘niet opeten!’ ‘Sorry’, zegt Max, ‘het is ook zo verschrikkelijk lekker’. Eerst moeten die balletjes deeg gebakken worden in een grote oven. Daarna worden ze in zakjes ingepakt: 25 kruidnootjes in een zakje. En al die zakjes kruidnoten worden aan de kinderen in Nederland gegeven. ‘O’, denkt Max, ‘gaan die kruidnootjes daar naartoe … zouden die cadeautjes ook voor de kinderen in Nederland zijn….?’
Ondertussen staat in Nederland bovenop de schoorsteen van de familie van Onder, opa Piet op de uitkijk. Elke ochtend klimt hij naar boven en tuurt met z’n pootje boven z’n ogen of hij misschien Max ziet aankomen. Houtje zegt: ‘Opa Piet, je moet geduld hebben! Max moet helemaal uit Spanje komen’. Dat begrijpt opa ook wel. Maar wachten duurt zo vreselijk lang. ‘Weet je wat?’, denkt opa Piet, ‘ik ga vast een slaapplekje voor Max in mijn huis maken. Hij zal wel moe zijn na zo’n lange reis uit Spanje’. Terwijl opa bezig is zijn huis klaar te maken, denkt hij ineens dat hij ook extra eten en drinken moet hebben. Want Max zal ook wel honger en dorst hebben. ‘Ik ga vannacht naar de keuken van de familie Onder en kijk eens even in de kast. Daar zullen vast wel wat boterhammen liggen of koekjes of appels…’, denkt opa. Als het helemaal donker is, laat opa Piet zich voorzichtig zakken in de schoorsteen. Gelukkig is het haardvuur uit en brandt hij z’n pootjes niet. Hij heeft een rugzak meegenomen om al het eten dat hij mee wil nemen, in te stoppen. Als hij over de rand van de haard wil stappen, struikelt hij en rolt holderdebolder de woonkamer in. ‘Lieve help, wat is dat!!’ schreeuwt opa Piet, ‘Wat gebeurt er!?’ Hij draait zich om en kijkt eens goed waar hij over gevallen is. Er staan allemaal schoenen in een kringetje om de haard. Opa gaat eens tellen: ‘een, twee, drie, vier, vijf…. Wie zet er nu vijf schoenen in een kringetje om de open haard? Opa Piet snapt er niets van.








Houtje maakt Max snel los en geeft hem een dikke knuffel. ´Hé Max, wat leuk dat je in Nederland bent!´, zegt Houtje. Hij is zo blij! Samen zeggen ze ´dag´ tegen Meeuw en Max geeft Meeuw ook een dikke knuffel. ´Heel erg bedankt dat ik op jouw rug naar opa Piet mocht vliegen´. Houtje laat aan Max zien waar opa Piet woont. Helemaal boven in de schoorsteen. Gelukkig kan Max goed klimmen. Houtje tilt met z´n snavel de koffer van Max op en vliegt naar de schoorsteen. Als Max ook boven is, roepen ze opa Piet: ‘Opa Piet! Opa Piet! Waar ben je?’ Ineens komt er een klein wit muizenhoofd boven de schoorsteen uit. ‘Wie roept daar zo hard?’ vraagt opa Piet. ‘Verrassing!!’ roepen Houtje en Max tegelijk. Opa Piet is zo vreselijk blij dat Max eindelijk in Nederland is gekomen. Wat duurde dat lang! Samen klimmen ze naar beneden in de schoorsteen naar het huisje van opa. ‘Wat is het hier gezellig opa!’ zegt Max. En het ruikt zo lekker naar koekjes. Opa laat Max het huis zien: de stoelen, de tafel en twee bedden. Max is erg moe geworden van de reis op de rug van Meeuw. Eigenlijk wil hij wel gaan slapen. Dat bed in opa’s huis ziet er wel mooi uit. Maar Max heeft ook honger en opa Piet zet wat koekjes op tafel die hij uit de kast van de familie Onder had gepakt.
de nacht schrikken Max en opa wakker. Wat is dat voor geluid? Ze horen voetstappen op het dak en soms horen ze iets vallen. ‘Stap, stap, stap… boem… stap, stap, boem… boem… stap, stap’. Max en opa liggen te bibberen in bed. Wat gebeurt er? Zou er een kat op het dak zijn geklommen en door de schoorsteen naar beneden kruipen? Katten vinden muizen erg lekker, dat weet Max wel. Opa en Max kijken elkaar eens aan. Wie durft er naar boven klimmen om te kijken wat daar op het dak aan de hand is? Opa Piet staat te trillen op z’n muizenpootjes. Hij durft echt niet naar boven te klimmen. Max vindt het ook heel spannend. Maar hij heeft al zoveel avonturen beleefd, dat hij dit ook wel durft. Hij klimt heel zachtjes naar boven en kijkt voorzichtig over de rand van de schoorsteen. En wat ziet hij daar? Op het dak lopen wel tien Pieten. Ze hebben grote zakken op hun rug. Max kijkt z’n ogen uit! Hij ziet dat één van de pakjespieten een cadeau uit de zak haalt en door een schoorsteen duwt. Nou begrijpt Max eindelijk dat dit de cadeaus zijn die de Pieten in het grote pakhuis hebben ingepakt. Ze brengen de cadeaus bij de huizen van de kinderen. Max fluistert: ‘Piet, Piet…’ Een pakjespiet kijkt naar de schoorsteen waar Max in zit. ‘He, Max! Wat doe jij hier midden in de nacht? Moet jij niet slapen?’ Max vertelt dat hij en opa Piet wakker zijn geworden. Ze hoorden voetstappen en bonzen op het dak. Opa Piet durfde niet te gaan kijken, maar hij durfde wel en zag toen de Pieten aan het werk. Wat spannend allemaal! De pieten springen van het ene dak naar het andere dak. Wat kunnen ze dat toch goed! Max zou wel met de Pieten mee willen springen op het dak en ook cadeaus door de schoorsteen duwen. Maar ja… hij is een kleine muis. Kleine muizen zijn niet sterk…
‘Dag, Pieten! Veel plezier op het dak en doe voorzichtig!’ fluistert Max. Hij klimt weer naar beneden in de schoorsteen en vertelt aan opa Piet wat hij heeft gezien. Max vertelt ook dat hij bij de Pieten en Sinterklaas heeft gelogeerd. Eerst op de grote boot van Sinterklaas en later in het Pakhuis. Daar stonden zoveel cadeaus! Genoeg voor alle kinderen van Nederland. Opa heeft de kaars aangestoken en wil eigenlijk wel iets eten. Z’n maag begint te knorren. ‘Zullen we naar de keuken van de familie Onder gaan om iets lekkers te pakken?’ zegt opa. Dat vindt Max een heel goed idee. Hij heeft ook wel honger en dorst. Samen laten ze zich door de schoorsteen zakken en komen in de open haard terecht. ‘Voorzichtig Max’, fluistert opa Piet, ‘hier staan allemaal schoenen op een rijtje’. Max kijkt naar schoenen en denkt aan de cadeaus die de Pieten door de schoorsteen duwen. ´Daarom staan er natuurlijk schoenen´, denkt Max. De cadeaus en pepernoten moeten in die schoenen worden gestopt. Mmmm, wat ruikt het hier lekker! Het ruikt naar kruidnoten! Hij kijkt in de schoenen en ziet heel veel kruidnootjes en snoepjes liggen. ‘Opa, kom eens kijken’, zegt hij, ‘zullen we wat kruidnootjes en snoepjes uit de schoenen pakken en opeten?’ Zo snel ze kunnen, lopen ze terug naar de schoorsteen en in de jaszakken van hun pyjama hebben ze twee pepernoten gestopt. Het is heel gevaarlijk voor kleine muizen om in de huizen van mensen te lopen. Mensen houden meestal niet van muizen….
Piet en Max klimmen naar boven in de schoorsteen. Ze eten de kruidnoten op en kruipen dan weer in hun warme bed. Opa blaast het kaarsje uit en zegt ‘Welterusten Max. Ik hoop dat we allebei lekker slapen’. Het duurt niet lang of opa en Max zijn in diepe slaap. Ondertussen zijn de Pieten druk bezig om alle cadeaus bij de kinderen te brengen. Ze moeten heel goed oppassen dat elke kind het cadeau krijgt dat hij graag wil. ´BOEM!’ Een harde klap zorgt ervoor dat opa en Max voor de tweede keer deze nacht wakker schrikken. ´Wat gebeurt er?’ roept opa Piet. Max zit rechtop in bed. Zou er een cadeau door de schoorsteen van de familie Onder zijn geduwd? Max wil kijken wat er is gebeurd. Maar wat is dat? Hij kan niet verder lopen. Er zit iets voor de deur van opa’s huis, iets groots. ‘Opa Piet! Kom eens kijken’, roept Max. ‘We kunnen niet meer naar buiten. Er ligt iets heel groots voor onze deur. Ik denk dat het een cadeau is. Een cadeau voor de kinderen van de familie Onder. We zitten opgesloten!’ Max en opa Piet kunnen hun huisje niet meer uit. En daar schrikken ze erg van. Hoe moeten ze nu eten halen als ze honger krijgen? Opa gaat zitten. Hij steekt het kaarsje aan en denkt heel diep na. ‘Max, ik heb een goed idee!’, zegt hij na een tijdje. ‘We gaan een gat knagen in dat cadeau dat voor onze deur ligt’. Opa Piet begint al te knabbelen en te knagen. Max komt snel naast hem staan en begint ook te knabbelen. Na een tijdje hebben ze allebei een gat gemaakt waardoor ze in het cadeau komen. ‘Wat voelt dat lekker zacht’, zegt Max, ‘het lijkt wel een kussentje’. Opa voelt ook eens: ‘heerlijk zacht!’ In het cadeau zit een knuffelbeer! Max en opa springen op de buik van de beer. Wat hebben ze plezier! Ze springen en lachen en rollen van de buik van beer en klimmen er weer op.
Gelukkig hebben opa en Max zich geen pijn gedaan. De buik van de beer is heerlijk zacht. ‘De beer is een cadeau van Sinterklaas voor de kinderen, opa’ zegt Max. ‘Dat denk ik ook’, zegt opa. Samen trekken ze de beer aan z’n oren uit de open haard en leggen hem vlakbij de schoenen die klaar staan. Ziezo, dat hebben ze toch mooi voor elkaar gekregen. Snel klimmen ze naar boven in de schoorsteen. Met zoveel herrie moet iedereen in huis wel wakker zijn geworden. En ja hoor… daar rennen de kinderen de kamer al in en kijken verbaasd naar die grote beer die vlakbij hun schoenen ligt. ‘Dank u Sinterklaas en Piet!!!’ roepen ze heel hard door de schoorsteen. Ze kijken in hun schoenen en zien heerlijke kruidnootjes en snoepjes liggen. Ze roepen nog een keer door de schoorsteen: ‘Dank u wel Sinterklaas en Piet!!’ Max en opa Piet stoppen hun vingers in hun oren. Wat maken de kinderen een lawaai! Buiten is het nog helemaal donker. Eigenlijk mogen de kinderen nog helemaal niet uit hun bed komen. Misschien gooit Piet nog wel meer cadeaus door hun schoorsteen. De vader van de kinderen komt de kamer binnen en zegt met een strenge stem: ‘Wat zijn jullie aan het doen? Het is nog veel te vroeg om in jullie schoen te kijken. Gauw! Naar bed!’ De kinderen vliegen de kamer uit en springen in hun bed. ‘Gelukkig’, denk Max, ‘het is weer rustig in huis’. Hij kruipt nog één keer door de schoorsteen naar boven. Er zijn nog een paar Pieten aan het werk. ‘Piet, Piet’, fluistert Max. Er komt een pakjespiet naar Max toegelopen. ‘Wat is er Max?’, vraagt Piet. Max vertelt aan Piet wat er is gebeurd met het cadeau dat in hun schoorsteen is geduwd. ‘Hij zat helemaal klem, precies voor de deur van opa Piet!’. Daar schrikt pakjespiet van. Wat fijn dat Max en opa Piet hebben geholpen het cadeau bij de schoenen van de kinderen te brengen. ‘Ik ga het aan Sinterklaas vertellen!’ zegt Pakjespiet, ‘ik denk dat hij heel blij is dat jullie zo flink hebben geholpen!’ Max is reuze trots en klimt snel terug om alles aan opa Piet te vertellen. Voor de derde keer deze nacht kruipen Max en opa Piet in hun bed om te gaan slapen. Tjonge, jonge, wat een spannende nacht beleven ze. Diezelfde nacht horen ze nog een paar keer cadeautjes naar beneden vallen door hun schoorsteen. Maar niet één cadeau blijft vast zitten in de schoorsteen, gelukkig…
