Over Piet en Max en Sinterklaas

Het huis van opa Piet

Tjonge, wat is het donker in het huisje van opa Piet. Donker en koud… Het is al een tijdje herfst. De blaadjes zijn bijna allemaal uit de bomen gewaaid en ’s nachts wordt het al echt koud. Opa Piet zou het helemaal niet erg vinden als de familie Onder de openhaard aan zou doen ’s avonds. Dan worden z’n pootjes tenminste weer een beetje warm en kan hij ’s nachts lekker slapen. Maar wacht eens even….. ‘De pootjes van opa Piet?’ Ja, je hebt het goed gehoord! Opa Piet heeft pootjes, vier pootjes. Opa Piet is een … muis. Dat had je niet gedacht he? Hij woont in de schoorsteen van de familie Onder. Daar heeft hij een tijdje geleden een holletje gemaakt. Dat was een hele klus hoor! Er zat toevallig al een steentje los in de schoorsteen. Daar heeft opa Piet net zo lang aan zitten trekken totdat het steentje eruit viel, midden in de open haard. Familie Onder dacht dat er een vogel in de schoorsteen zat. Maar dat was niet zo. Het was het steentje dat opa Piet had losgemaakt. En nu is er op de plaats van dat steentje een heel gezellig huisje. Wel een beetje donker, maar opa Piet heeft kaarsen die hij aan kan steken. En als het winter wordt, heeft opa het heerlijk warm.

Liedje

Liedje (op de wijs van ‘opa Bakkebaard’)

Opa Pietje heeft een huisje
En in dat huisje daar is het goed
Opa Pietje is aan ‘t werken
En weet jij wel wat hij doet

Hij maakt het licht
Met een kaarsje, met een kaarsje
Hij maakt het licht
Zo maakt hij het licht.

De schoorsteen

Nodig:

  • duplo blokken of
  • grote bouwblokken

We maken de schoorsteen waar Opa Piet zijn huisje heeft. Eerst moeten we een toren van de blokken bouwen. Dat is de schoorsteen. En ergens in die schoorsteen maken we een holletje. Dat is het huisje van opa Piet.

Opa schrijft een brief

Toch is opa Piet niet zo blij als je zou denken. Opa is een beetje eenzaam. Weet je wat dat is? Dan ben je helemaal alleen, terwijl je heel graag samen met een vriend of vriendin wilt zijn. Op een avond als opa weer in zijn huisje is gekropen en een kaarsje heeft aangestoken, denkt hij heel diep na: 'Over een poosje is het jaar alweer afgelopen en begint er weer een nieuw jaar… Ik vind het helemaal niet leuk wanneer ik zo alleen ben. Wie zou bij mij willen komen logeren?’ Ineens krijgt opa Piet een geweldig idee! Z’n neef uit Spanje wil al heel lang eens naar Nederland komen. Maar het is zo’n lange reis voor een kleine muis. Het is ook een gevaarlijke reis voor een kleine muis, er kan van alles gebeuren. ‘Ik ga neef Max toch een brief schrijven en hem vragen of hij bij mij wil logeren’, denkt opa. Opa pakt z’n schrijfblok en pen en begint te schrijven: ‘Allerbeste Max, wat zou je er van vinden om binnenkort naar Nederland te komen en bij mij te logeren …’ 

Muis met kaas

Nodig:

  • papier
  • krijtjes of kleurtjes
  • plakband

We maken voor opa Piet een schilderijtje. Dat kan opa in z’n huisje ophangen. Zo wordt het heel gezellig. 

Houtduif Houtje

De volgende ochtend, het is nog een beetje donker, roept opa de grote houtduif die altijd op de schoorsteen van familie Onder zit. ‘Houtje, word eens wakker!’ ‘Houtje!!’ Waar zit die oude houtduif toch? Er zit niets anders op dan naar boven te klimmen in de schoorsteen en te gaan kijken waar Houtje de houtduif is. Opa trekt een warme trui aan, doet z’n bontlaarzen aan, pakt de brief voor neef Max en klimt naar boven. Na een lange klim staat hij op het randje van de schoorsteen. Vlak naast hem hoort hij Houtje snurken…. Ach, Houtje is al een oude houtduif, hij wil het liefst zo lang mogelijk slapen. Voorzichtig schudt opa Piet aan z’n vleugel. Houtje wordt wakker en kijkt slaperig om zich heen: ‘Wie heeft me wakker gemaakt?’ ‘Dat heb ik gedaan’, zegt opa Piet. ‘Ik heb je nodig, Houtje! Ik ben een beetje eenzaam en daarom heb ik een brief geschreven aan mijn neef Max in Spanje. In de brief staat of hij zin heeft om bij mij te komen logeren. Dan ben ik niet meer zo eenzaam, begrijp je?’ ‘Maar ik ben toch ook je vriend opa Piet?’, zegt Houtje. Dat is natuurlijk wel zo, maar ja, een houtduif past natuurlijk niet in zo’n klein huisje van opa Piet. En een houtduif kan natuurlijk ook niet door de schoorsteen naar beneden klauteren. ‘Wil jij deze brief voor neef Max naar Spanje brengen, lieve Houtje?’ vraagt opa met z’n allerliefste stem. 

Brief voor Max

Heb jij wel eens een brief of een kaart naar iemand gestuurd? Zullen we eens een kaart naar iemand sturen die we heel erg lief vinden? Misschien je papa of mama, opa of oma of je allerbeste vriendje?

Nodig:

  • witte A-4 papieren
  • kleurtjes
  • versiermateriaal
  • envelop
  • postzegel

Maak een mooie tekening en vraag of je leidster er iets op wil schrijven wat jij graag wilt. Bijvoorbeeld: ‘Lieve opa en oma, ik vind jullie heel erg lief. Groetjes van … (je naam)’

Roodborst komt helpen

Daar moet Houtje eens goed over nadenken en dat zegt hij ook: ‘Laat me eens goed nadenken…’ Opa gaat maar zitten, want als Houtje goed gaat nadenken, kan dat best lang duren. Na een hele poos zegt Houtje: ‘Ik heb een beter idee!’ Een beter idee? Wat zou Houtje hebben bedacht? ‘Ik ga niet naar Spanje vliegen’. Opa Piet kijkt Houtje verdrietig aan. ‘Ga jij niet naar Spanje vliegen? Maar wie moet dan mijn brief aan Max geven? ‘Ja, kijk eens’, zegt Houtje, ‘ik ben al heel oud en ik durf echt niet meer zo ver te vliegen. Maar ik weet wel iemand die nog jong is en elke winter naar Spanje vliegt. Dat is Roodborst. Ik beloof je dat ik vandaag Roodborst ga opzoeken en ga vragen of hij jouw brief naar Spanje wil brengen. Tenminste… als hij nog in Nederland is. Misschien is hij al vertrokken’. Houtje vliegt weg, op zoek naar Roodborst. Er zit niets ander op voor opa Piet dan te wachten, en nog eens te wachten, en te wachten…..

Het is al middag als Houtje weer komt aanvliegen en landt op de schoorsteen van de familie Onder. En wie vliegt er naast hem? Ja, echt waar, daar vliegt Roodborst. Wat is opa blij dat Roodborst gevonden is. Ze landen beiden naast opa Piet op de rand van de schoorsteen. Opa vertelt aan Roodborst van de brief die hij geschreven heeft aan Max, zijn neef in Spanje. Hij vertelt ook dat hij zo eenzaam is en heel graag wil dat Max bij hem komt logeren. En omdat Roodborst een lieve vogel is, die anderen graag wil helpen, zegt hij tegen opa Piet: ‘Beste opa Piet, wees niet bang of verdrietig, ik ga jouw brief naar Max brengen. Vouw de brief maar op en bind hem vast aan mijn rechterpootje. Morgenvroeg vlieg ik naar Spanje!’ Wat is opa blij! Hij kan wel dansen van plezier. 

Helpende handen

Als je iets moet doen wat je eigenlijk niet kan omdat je het te moeilijk vindt of te eng, dan kun je ook iemand anders vragen om je te helpen.

Kun je iets bedenken wat heel moeilijk is en waarbij je de hulp van iemand anders nodig hebt?              

Het huis van neef Max

Roodborst pakt z’n koffertje en bindt het stevig vast op z’n rug. Aan z’n rechterpootje is de brief van opa Piet vastgemaakt. Roodborst vliegt bovenin de grote eikenboom en spreidt z’n vleugels. Dan roept hij: ‘een, twee, drie!’ en daar vliegt hij weg naar Spanje. Je begrijpt dat het voor een kleine vogel wel lang vliegen is naar Spanje. Een vogel vliegt natuurlijk niet zo snel als een vliegtuig. Opa Piet had precies uitgelegd hoe hij moest vliegen. Linksaf, rechtsaf, rechtdoor, over de bergen, langs een rivier, over het strand. En eindelijk … daar ziet Roodborst het huisje van Max, de neef van opa Piet. Max woont op de zolder van de bakkerij en heeft een eigen trappetje naar z’n huis. Roodborst drukt op de bel van het huis en wacht tot Max open doet. Roodborst wacht en wacht… maar er gebeurt helemaal niets. ‘Max zou toch wel thuis zijn?’ denkt Roodborst geschrokken. Hij belt nog een keer, maar weer gebeurt er niets. Ineens ziet hij in het hoekje van de deur een briefje hangen. Het is met een plakbandje vastgeplakt. Op het briefje staat: ‘Ik ben een paar weken op vakantie naar Nederland en ik logeer bij opa Piet’. Bij opa Piet? 

                                                                        

Doolhof naar Spanje

Roodborst moest ver vliegen: helemaal naar Spanje. Rechtsaf, linksaf, rechtdoor, dat is lastig hoor! Wij moeten ook proberen om de weg te vinden naar Spanje. Vanaf het huisje van opa Piet moeten we naar het huisje van Max. Probeer maar! Klik hier.

De boot van Sinterklaas

Ja, muis Max was op weg naar Nederland om bij opa Piet te gaan logeren. Max had een beetje heimwee gekregen naar opa Piet. Weet je wat heimwee is? Dan wil je heel graag bij iemand zijn die je mist. Max had z’n koffertje gepakt en was naar het strand gelopen. Weet je waarom Max naar het strand ging? Niet om zwemmend naar Nederland te gaan. Nee, Max had daar een paar dagen geleden een hele grote boot gezien. Die boot werd helemaal volgeladen met cadeautjes. Max was zo nieuwsgierig geworden dat hij voorzichtig dichterbij was gekomen. Toen hoorde hij waar de boot naartoe zou varen: naar Nederland! Er liepen heel veel mensen op de boot met prachtige kleren aan in mooie kleuren: rood, geel, groen, paars. Ze riepen naar elkaar: Pakpiet! PepernotenPiet! InpakPiet! ‘Piet’?… heten al die mannen ‘Piet’? Max dacht aan opa Piet en wilde heel graag met de boot mee naar Nederland. Hij raapte al zijn moed bij elkaar en vroeg aan een Piet: ‘Meneer Piet, mag ik alstublieft met jullie meevaren naar Nederland? Daar woont opa Piet en ik wil heel graag bij hem logeren. Ik beloof dat ik heel hard zal werken op de boot’. Piet, eigenlijk ‘Hoofdpiet’, zei dat hij het eerst aan Sinterklaas moest vragen. ‘Sinterklaas is onze baas’, zei Hoofdpiet. Even later kwam Hoofdpiet terug en vertelde aan Max dat hij over 2 dagen klaar moest staan met z’n koffer. De boot zou dan vertrekken naar Nederland.

De jas van Piet

De Pieten hebben hele kleurige kleren aan: rood, geel, groen, paars. We maken vandaag mooie jassen voor de Pieten. Zoek de juiste kleurtjes en kleur de jassen zo goed als je kunt. Hierna kun je de jassen uitknippen of als je dat te moeilijk vindt, kun je iemand anders vragen om je te helpen. Van alle jassen maken we een mooie slinger. Het lijkt wel feest!

Nodig:

Max op visite bij Sinterklaas

Je begrijpt dat Max heel erg blij is. Maar het is ook enorm spannend! En nu is het zover. Max loopt over de grote loopplank naar de boot. Hoofdpiet heeft hem al gezien en komt naar hem toegelopen. ‘Goedemorgen Max, fijn dat je er bent! Ga je mee, dan laat ik je jouw kamertje zien’. Hoofdpiet brengt Max naar een kamertje naast de kamer van Sinterklaas. Als je je koffer uitgepakt hebt, wil Sinterklaas graag ‘hallo’ tegen je zeggen. Dat vindt Max natuurlijk erg leuk! Snel pakt hij zijn kleren uit de koffer en hangt ze in de kast op zijn kamer. Als hij klaar is, loopt hij naar de kamer van Sinterklaas. ‘Hmmm’, Max kucht even. Dan klopt hij op de deur. ‘Ja’, klinkt een stem, ‘kom binnen!’ Een Piet die voorbij loopt, doet de deur voor Max open want je zult wel begrijpen dat Max dat zelf niet kan doen. Daarvoor is hij veel te klein. Sinterklaas is een grote man met een witte baard en een lange rode jas aan. ‘Goedemorgen Max’ zegt Sinterklaas. ‘Dus jij wil graag naar Nederland om bij opa Piet te gaan logeren?’ ‘Ja Sinterklaas’, zegt Max. ‘Vertel eens waarom je zo graag naar opa Piet wilt?’ Max vertelt alles over opa Piet, hoe lief hij is en welke avonturen ze allemaal hebben beleefd. En ook dat hij hem heel erg mist. Ondertussen brengt de Thee-Piet een kopje thee met lekkere kleine koekjes, die kruidnoten heten. Max smult ervan en hij vindt Sinterklaas en Thee-Piet heel erg lief!

De boot van Sinterklaas

Nodig per kind:

  • 1 eierdoos
  • Keukenpapier rol
  • Zwarte verf en andere vrolijke kleuren verf
  • Kwasten
  • Witte watten
  • Lijm
  • Wol
  • Gekleurd papier
  • Schaar

 
Knip het deksel van de eierdoos, die gaan we gebruiken. Verf hem zo mooi als je kunt. Verf hierna de keukenrol zwart. Laat alles goed drogen. Knip hierna de onderkant van de keukenrol ongeveer 2 centimeter rondom in. Plak deze ‘flapjes’ van de keukenrol vast op de bodem van de eierdoos. Knip de bovenkant van de eierdoos aan weerszijden in. Span een wollen draadje over deze inkeping en plak het aan de linker- en rechterkant van de eierdoos vast. Plak watten vast aan de bovenkant van de keukenrol. Versier de wollen draad met kleine driehoekjes van vrolijk gekleurd papier.

Deel 2

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De boot van Sinterklaas gaat varen

De grote toeter van het schip begint te toeteren! Muis Max valt bijna van z’n stoel van schrik. Dat is een lawaai! Wat gebeurt er? Sinterklaas vertelt aan Max dat de boot gaat varen. Alle cadeautjes zijn op de boot gebracht en alle Pieten zijn aan boord. Zo heet dat wanneer je op een schip bent. Max is ook aan boord en daar is hij heel blij om. Maar voor wie zijn die cadeautjes? En waarom zijn er zoveel...? Max gaat op onderzoek door het schip. Hij komt op plaatsen waar de Pieten druk bezig zijn. Sommige Pieten zijn kruidnootjes aan het bakken, anderen zijn cadeautjes aan het inpakken. De hoofdpiet heeft een groot papier in zijn hand met allemaal jongens- en meisjesnamen erop geschreven. Max begrijpt er niets van. ‘Zeg Max!’ roept opeens een van de Pieten. ‘Jij wil toch zo graag helpen?’ ‘Oh ja, zeker!’ zegt Max. ‘Dan mag jij de kruidnoten-Piet meehelpen met het bakken van de nootjes’. Max moet even nadenken…. Dat heeft hij nog nooit gedaan. Zou hij dat wel kunnen? ‘Ik ga het proberen’, denkt Max. ‘En als het niet lukt, vraag ik of Piet me wil helpen’. Eerst moet Max z’n pootjes wassen, ‘want schone pootjes zijn heel belangrijk als je eten klaar gaat maken’, vertelt kruidnoten-Piet. De Pieten gaan alles wat je voor pepernoten nodig hebt in een grote kom doen: boter, suiker, meel en nog veel meer. Omdat Max in Spanje boven het huis van de bakker woont, weet hij heel goed hoe je koekjes moet bakken. Maar kruidnoten heeft hij nog nooit gebakken. ‘Jij mag proberen om mooie ronde balletjes van het deeg te maken’, zegt Piet. ‘Dat is goed’, zegt Max en hij pakt een stukje deeg in z’n pootjes en probeert er een mooi balletje van te draaien. In het begin gaat het wat lastig, want het deeg kleeft aan z’n pootjes en sommige stukjes deeg verdwijnen in de mond van Max … ‘Hela!’ zegt Piet, ‘niet opeten!’ ‘Sorry’, zegt Max, ‘het is ook zo verschrikkelijk lekker’. Eerst moeten die balletjes deeg gebakken worden in een grote oven. Daarna worden ze in zakjes ingepakt: 25 kruidnootjes in een zakje. En al die zakjes kruidnoten worden aan de kinderen in Nederland gegeven. ‘O’, denkt Max, ‘gaan die kruidnootjes daar naartoe … zouden die cadeautjes ook voor de kinderen in Nederland zijn….?’

Kruidnootjes bakken

Heb je ook zo'n zin in kruidnootjes gekregen? We gaan ze bakken! Doe je bakkersschort maar voor en was je handen, hier vind je het recept.

Opa Piet is erg geschrokken

Ondertussen staat in Nederland bovenop de schoorsteen van de familie van Onder, opa Piet op de uitkijk. Elke ochtend klimt hij naar boven en tuurt met z’n pootje boven z’n ogen of hij misschien Max ziet aankomen. Houtje zegt: ‘Opa Piet, je moet geduld hebben! Max moet helemaal uit Spanje komen’. Dat begrijpt opa ook wel. Maar wachten duurt zo vreselijk lang. ‘Weet je wat?’, denkt opa Piet, ‘ik ga vast een slaapplekje voor Max in mijn huis maken. Hij zal wel moe zijn na zo’n lange reis uit Spanje’. Terwijl opa bezig is zijn huis klaar te maken, denkt hij ineens dat hij ook extra eten en drinken moet hebben. Want Max zal ook wel honger en dorst hebben. ‘Ik ga vannacht naar de keuken van de familie Onder en kijk eens even in de kast. Daar zullen vast wel wat boterhammen liggen of koekjes of appels…’, denkt opa. Als het helemaal donker is, laat opa Piet zich voorzichtig zakken in de schoorsteen. Gelukkig is het haardvuur uit en brandt hij z’n pootjes niet. Hij heeft een rugzak meegenomen om al het eten dat hij mee wil nemen, in te stoppen. Als hij over de rand van de haard wil stappen, struikelt hij en rolt holderdebolder de woonkamer in. ‘Lieve help, wat is dat!!’ schreeuwt opa Piet, ‘Wat gebeurt er!?’ Hij draait zich om en kijkt eens goed waar hij over gevallen is. Er staan allemaal schoenen in een kringetje om de haard. Opa gaat eens tellen: ‘een, twee, drie, vier, vijf…. Wie zet er nu vijf schoenen in een kringetje om de open haard? Opa Piet snapt er niets van.

Snel loopt hij verder naar de keuken. Hij wil gauw terug naar z’n huis, want misschien is de familie Onder wakker geworden van zijn geschreeuw. Hij moet er niet aan denken wat er zou kunnen gebeuren als ze hem te pakken krijgen…. Hij kijkt in de kast en ziet daar koekjes liggen. Vlug stopt hij twee koekjes in zijn rugzak en loopt zo snel hij kan terug naar de schoorsteen. Hij kijkt nog één keer naar al die schoenen en schudt zijn hoofd, ‘Hier snap ik niets van’, denk hij.  

Zet je schoen maar klaar!

De familie Onder had de schoenen van de kinderen rond de haard gezet. Weet jij waarom ze dat gingen doen? Opa Piet begrijpt er niets van…

Wij gaan ook een schoen knutselen. Kijk hier voor een voorbeeld

Land in zicht!

Op de boot van Sinterklaas en de Pieten is het heel rustig. Het is midden in de nacht en bijna iedereen ligt te slapen. Alleen Stuur-Piet is wakker. Hij moet de boot goed sturen, zodat ze geen botsing maken met andere boten. De volgende morgen als iedereen weer wakker is en een boterhammetje aan het eten, roept de Uitkijkpiet: ‘Land in zicht!’ Uitkijkpiet staat boven in het kraaiennest en kijkt door zijn verrekijker. ‘Kom snel allemaal, land in zicht!!’ Alle Pieten rennen naar het dek en kijken waar de Uitkijkpiet naar wijst. En ja hoor! Daar in de verte zien ze Nederland liggen! Wat zijn alle Pieten blij! Hoofdpiet rent snel naar de kamer van Sinterklaas en vertelt dat de boot al bijna bij Nederland is. ‘We zijn bijna in Nederland Sinterklaas, het duurt niet lang meer!’, zegt hij. In het kleine kamertje van Max, naast Sinterklaas’ kamer, hoort Max wat Hoofdpiet tegen Sinterklaas zegt. ‘Bijna in Nederland!’ denkt Max, ‘ik kan het bijna niet geloven’. Snel pakt Max zijn kleren uit de kast, pakt z’n tandenborstel en kam en stopt ze in de koffer. Hij loopt zo snel hij kan naar het dek. Hij klimt op de reling en kijkt in de verte. En net als de Pieten, houdt hij z’n pootje boven z’n ogen. Ja, hij ziet Nederland ook in de verte liggen. Wat is Max blij! Hij kan wel dansen van plezier. Nu duurt het niet meer lang voor hij opa Piet zal zien. Maar er is één probleem… Hoe komt hij bij het huis van opa Piet?

Ik maak een verrekijker

Nodig:

  • Twee w.c. rolletjes of twee keukenrollen
  • Touw
  • (eventueel) Vliegerpapier
  • Verf en kwasten of
  • Gekleurd papier

Verf de w.c. rolletjes of beplak ze met papier. Plak eventueel vliegerpapier aan 1 kant voor de opening van de rolletjes. Plak met plakband de rolletjes aan elkaar vast. Knip een strook gekleurd papier uit en plak dit rond de beide rolletjes. Prik gaatjes aan èèn kant van beide rolletjes. Knip een stukje touw af en steek het door de opening die je hebt gemaakt in de rolletjes. Maak aan de binnenkant van het rolletje een knoop in het touw. 

Kleine Max in het grote pakhuis

Max laat z’n koffertje vallen en gaat op de grond zitten. Dikke tranen rollen over z’n wangen. Daar had hij niet over nagedacht. De boot van Sinterklaas kan natuurlijk niet naar het huis van opa Piet varen. En… waar is het huis van opa Piet eigenlijk? Hij was net nog zo blij en nu is hij vreselijk verdrietig. Troost-Piet ziet Max’ tranen en komt bij hem zitten. Hij aait over Max’ hoofd en zegt: ‘Wat is er kleine vent? Kan ik je ergens mee helpen?’ Max vertelt dat hij een groot probleem heeft. ‘Ik weet niet hoe ik bij het huis van opa Piet moet komen’, zegt hij. ‘De boot kan niet naar opa’s huis varen en ik weet niet waar het huis van opa is. Enne… ik kan niet zover lopen op m’n kleine muizenpoten. Bovendien heb ik een hele zware koffer die ik moet tillen’. ‘Daar moet ik eens over nadenken’, zegt Troostpiet. ‘Maar maak je geen zorgen, ik zorg voor een oplossing! Zeker weten!’ Max is al wat minder verdrietig. Wat zijn al die Pieten toch reuze-aardig! Het zijn echte vrienden. De boot vaart de haven binnen en de Pieten springen snel op de kade om de boot met dikke touwen vast te maken. Er staan heel veel kinderen op de kade te zwaaien met vlaggen en ze zingen mooie liedjes voor Sinterklaas en de Pieten. Max kijkt z’n ogen uit! Dit heeft hij nog nooit gezien. De Pakjespieten zijn druk bezig om alle cadeaus uit het schip naar het grote pakhuis van Sinterklaas te brengen. Als de boot helemaal leeg is, lopen Sinterklaas en de andere Pieten over de loopplank naar de kade. Er staat een mooi wit paard voor Sinterklaas klaar. Daar mag hij op gaan zitten. De Pieten geven de kinderen kruidnootjes die ze op de boot hebben gebakken. ‘Kom op Max!’ roepen de Pieten, jij moet ook van de boot af! Je mag zolang bij ons logeren!’ Max pakt z’n koffertje en loopt achter de Pieten aan over de loopplank. ‘Piet! Piet!’, roept Max zo hard hij kan. ‘Ik ben zo bang, straks trappen al die kinderen nog op mijn staart! Mag ik in jouw jaszak kruipen?’ Hoofdpiet tilt kleine Max op en stopt hem in z’n jaszak. ‘Niet eruit vallen he?, zegt Hoofdpiet, ‘Hou je goed vast!’ Dat doet Max. Het is donker in de jaszak van Piet. Maar het ruikt wel lekker. Met z’n pootjes voelt hij dat er kruidnootjes in de jaszak zitten. ‘Piet vindt het vast niet erg dat ik wat nootjes ga eten’, denkt Max. Hij pakt een kruidnoot en gaat er aan knabbelen. ‘Tjonge, jonge, wat beleef ik toch een groot avontuur’, denkt Max. Hij gaat in een hoekje van de jaszak zitten. Het kruidnootje is op en hij wrijft tevreden over z’n ronde buik. ‘Tijd voor een dutje’, denkt Max en hij doet z’n ogen dicht….

Muis is verstopt...

Max was in een donker hoekje in de jaszak van Piet gekropen. Niemand kon hem meer zien.


Alle kinderen, behalve één, wachten op de gang. Het ene kind verstopt de muis (of andere knuffel) in de kamer. Dan mogen de kinderen weer binnenkomen en gaan zoeken. Wie vindt de muis het eerst?

De zoektocht naar Max

Als Max wakker wordt, is het al helemaal donker. ‘Waar ben ik?’, denkt Max. Hij ligt in een hoekje van een kamer op een dekentje. Dan herinnert hij zich dat hij in de jaszak van Piet in slaap was gevallen. ‘Hè hè, kleine slaapkop! Ben je wakker geworden?’ Max wrijft in z’n ogen en kijkt eens goed rond. Wat een grote kamer en wat een enorme stapel cadeaus ligt hier! De Pakjespieten zijn druk bezig om de cadeaus netjes in grote zakken te stoppen. Hoofdpiet komt eens kijken of alles goed gaat en of er niet een cadeau vergeten wordt. ‘Wat zijn jullie aan het doen?’ vraagt Max. Pakpiet legt uit dat Sinterklaas bijna jarig is. Op 5 december krijgen de kinderen van Sinterklaas een cadeau. ‘Tjonge, wat lief van Sinterklaas’, zegt Max. ‘Krijgen muizen ook een cadeau van Sinterklaas’? De inpakpiet schudt zijn hoofd. ‘Nee’, zegt hij ‘alleen kinderen krijgen een cadeau’. ‘Geeft niks’, denkt Max ‘ik ben met de boot van Spanje naar Nederland gevaren. Ik heb geleerd hoe ik kruidnoten moet bakken. Ik heb ook kruidnoten gegeten en de Pieten en Sinterklaas zijn mijn vrienden geworden. En… ik ga logeren bij opa Piet!’ En dan bedenkt Max ineens weer dat hij nog steeds niet weet waar het huis van opa Piet is…

Ondertussen bij het huis van de familie Onder zit opa Piet op de rand van de schoorsteen op de uitkijk. Elke dag klimt hij naar boven en kijkt in het rond of Max er al aankomt. ‘Opa’, zegt Houtje, ‘ben je er nu al weer?’ Opa knikt en zegt: ‘Ik ga elke dag even een kijkje nemen. Misschien komt Max vandaag wel. In de brief die opa Piet had geschreven, had hij duidelijk zijn adres gezet. Dus Max hoeft niet te zoeken waar het huis van opa is. ‘Ik begrijp het niet’, zegt opa, ‘Max had toch al hier kunnen zijn?’ Houtje gelooft er niets van. ‘Max is een kleine muis. Hij moet helemaal uit Spanje komen. Dat duurt vast wel een paar weken!’ Opa kijkt sip. Een paar weken? Dat duurt wel erg lang… Houtje krijgt medelijden met opa. ‘Weet je wat?’ zegt Houtje, ‘Ik ga eens wat rondjes vliegen in de buurt. Misschien zijn er wel meeuwen die iets van Max hebben gehoord of gezien. Meeuwen vliegen ver en horen altijd alle nieuwtjes!’ Dat vindt opa een supergoed idee! ‘Daar zou je me enorm mee helpen Houtje!’ zegt hij. Snel gaat hij terug naar zijn huisje in de schoorsteen waar het lekker warm is. Houtje vliegt weg en vraagt aan de meeuwen in de buurt of ze iets gehoord hebben van Max, het neefje van opa Piet. De meeuwen schreeuwen: ‘We hebben niets gehoord, maar we gaan het vragen aan onze vrienden, Houtje!’ Terwijl de meeuwen wegvliegen roept Houtje zo hard mogelijk: ‘DANK JULLIE WEL!!’

Zeemeeuwen kleuren

Knutsel: meeuwen op het strand

Knutsel: meeuw in de lucht

Print de kleurplaat van de zeemeeuw(en). Smeer de achtergrond in met lijm en strooi er fijn zand overheen. Versier de meeuwen met witte veertjes. Bij de tweede knutsel kun je watjes op de wolken plakken.

Max is gevonden!

De meeuwen vragen aan hun vrienden of ze Max, een kleine muis hebben gezien. Steeds verder vliegen de meeuwen totdat ze bij de grote zee komen. ‘Hier hoeven we niet te gaan zoeken’, zeggen ze tegen elkaar. ‘Een muis kan niet van Spanje naar Nederland zwemmen!’ Een grote meeuw die al heel lang dichtbij de zee woont, vertelt dat de boot van Sinterklaas in de haven ligt. ‘Die boot komt ook uit Spanje, net als muis Max! Sinterklaas en de Pieten zijn uit de boot naar het pakhuis gelopen, daar logeren ze. Vlieg er maar naartoe, dan kun je vragen of ze Max hebben gezien. Dat is toevallig! Zou Max misschien met de boot van Sinterklaas zijn meegevaren? De meeuwen kunnen dat bijna niet geloven. Hoe kan een kleine muis op zo’n grote boot komen? Toch vliegen ze naar het pakhuis en kijken goed rond of ze Max zien. Ze speuren in alle hoeken, maar nee, ze zien nergens een muis… Weet je wat ze wel zien? Ze zien allemaal Pieten die cadeaus tillen. ‘Kom’, zeggen de meeuwen tegen elkaar, ‘we gaan aan de Pieten vragen of zij Max hebben gezien’. Dat doen ze. De meeuwen vliegen naar de deur van het pakhuis en roepen naar de Pieten: ‘Hebben jullie Max gezien!?’ De Pieten schrikken zich een hoedje. Wat een herrie maken die meeuwen! En waarom zitten ze vlak voor de deur van het Pakhuis? Straks struikelen ze nog en dan vallen de cadeaus op de grond. ‘He, meeuwen, kijken jullie uit?’ De meeuwen gaan niet aan de kant en roepen nog een keer en nog harder: ‘HEBBEN JULLIE MAX GEZIEN?’ De Pieten staan stil. Horen ze dat goed? Vragen die meeuwen of zij muis Max hebben gezien? ‘Jazeker!’ zegt een pakjespiet. ‘Muis Max is met ons meegevaren uit Spanje. Hij wil in Nederland bij opa Piet logeren’. De meeuwen zijn enorm blij dat ze Max hebben gevonden. Ze vliegen rondjes en schreeuwen ‘Hoera, hoera, hoera!’ De Pieten moeten er erg om lachen. Wat een grappige meeuwen en wat zijn ze blij! ‘Kom maar mee naar binnen, dan brengen we jullie bij Max’. Zo gezegd zo gedaan. De meeuwen gaan met de Pieten mee naar binnen in het Pakhuis. Ze kijken hun ogen uit… Wat een groot huis en wat staan hier veel cadeaus. Max wordt geroepen en naar de meeuwen gebracht. Samen met de pakpieten drinken ze een kopje thee. ‘Willen jullie ook kruidnootjes eten? Mag dat, pakpiet?’ vraagt Max. Pakpiet vindt het een goed idee en gaat een schaal kruidnoten halen. ‘Eet maar lekker op! Max heeft ons meegeholpen de kruidnootjes te bakken’, zegt pakpiet. De meeuwen smullen. Het is lang geleden dat ze zoiets lekkers hebben gegeten. Als hun buik vol is, vertellen ze aan Max dat opa Piet ongerust en ongeduldig is. ‘Hij dacht dat je al lang bij hem kon zijn. Hij kruipt elke dag naar boven in de schoorsteen om te kijken of je er al aankomt’, vertellen de meeuwen. Max kijkt heel verbaasd. ‘Maar ik weet helemaal niet waar het huis van opa Piet staat’, zegt hij. Opa is verhuisd. En hoe weet opa dat ik bij hem kom logeren?’

 

Max gaat vliegen

Nu kijken de meeuwen heel verbaasd. ‘Weet jij niet dat opa Piet is verhuisd?’ vragen de meeuwen. Opa Piet heeft jou toch een brief gestuurd? In die brief staat dat hij heel graag wil dat jij bij hem komt logeren. Hij heeft ook zijn nieuwe adres geschreven. Max weet niet wat hij hoort. Een brief? Logeren? Nieuw adres? Hij snapt er helemaal niets meer van. Van schrik verslikt hij zich in een kruidnootje en begint heel hard te hoesten. De pakjespiet klopt hem zachtjes op z’n rug. ‘Nou, nou, kleine man, voorzichtig!’ zegt hij. De meeuwen zijn er ook een beetje van geschrokken. Max weet helemaal niets van een brief van opa Piet. ‘Ga maar eens rustig zitten Max’, zeggen de meeuwen, ‘dan gaan we alles vertellen’. En dan vertellen de meeuwen wat ze hebben gehoord van Houtje de houtduif. Dat opa Piet eenzaam was en graag wilde dat Max kwam logeren. Dat opa een brief heeft geschreven die door Roodborst naar Spanje is gebracht. ‘Ik heb nooit een brief gekregen’, zegt Max. ‘Maar misschien was ik toen al op de boot van Sinterklaas. Ik heb nog wel een briefje op mijn deur geplakt waarin stond dat ik naar Nederland ging om bij opa Piet te logeren’. En zo was het precies! Max was al op weg gegaan in de boot van Sinterklaas naar Nederland. Roodborst had de brief van opa Piet nooit aan Max kunnen geven. Daarom wist Max niet dat opa Piet zo eenzaam was en hem gevraagd had te komen logeren. En daarom wist Max ook niet waar het huis van opa Piet stond. De meeuwen zitten met elkaar te fluisteren. ‘We moeten Max helpen’, fluisteren ze. Na een tijdje komt de grootste meeuw naar Max toegelopen en zegt: ‘Beste Max, we hebben een geweldig plan! Jij klimt op mijn rug en ik vlieg jou naar het huis van opa Piet!’ Max weet niet wat hij hoort. Op de rug van een meeuw vliegen? Durft hij dat wel? Hij heeft wel eens over een vliegende muis gelezen. Maar gaat dat nu ècht gebeuren, wordt hij een vliegende muis? En wat zouden de Pieten en Sinterklaas daar van vinden? Max wordt door een inpakpiet meegenomen naar de kamer van Sinterklaas om te vertellen van het plan van grote meeuw. ‘Lieve Sinterklaas, ik wil heel graag naar opa Piet. Grote meeuw heeft gezegd dat ik op zijn rug daar naartoe mag vliegen’. Sinterklaas moet daar eens goed over nadenken. Kleine Max, boven op de rug van grote Meeuw? Nadat Sinterklaas nagedacht heeft, zegt hij: ‘Ik vind het een goed plan, maar je moet wel stevig vastgemaakt worden. Stel je voor dat je daar boven in de lucht op de rug van grote Meeuw naar beneden valt. De inpakpieten worden geroepen en Sinterklaas vertelt dat Max op de rug van grote Meeuw vastgemaakt moet worden. ‘Niet inpakken! Alleen vastmaken’, zegt Sinterklaas. Max rent snel naar de grote inpakkamer, waar z’n koffer staat. Hij vindt het allemaal enorm spannend. Eerst met de grote boot van Sinterklaas varen en nu gaat hij vliegen! 

Het pakhuis van Sinterklaas en de Pieten

We bouwen het Pakhuis van Sinterklaas en de Pieten. Achter elk raam staat een Piet in een bepaalde houding. Wanneer je twee dezelfde Pieten hebt gevonden, mag je proberen de houding van Piet na te doen.

Eenvoudige versie: Maak het pakhuis zelf en doe telkens èèn raampje van het pakhuis open. Laat de kinderen proberen de houding van Piet na te doen.

Nodig:

Voorwerk: knip het Pakhuis uit en knip de luikjes van de ramen aan drie zijden open, zodat de luiken open en dicht kunnen. Laat de kinderen achter elk luikje een plaatje van Piet plakken. Het Pakhuis mag mooi gekleurd worden.

Eindelijk bij opa Piet

De inpakpieten maken Max en z’n koffer goed vast. Hij zit bovenop de grote zeemeeuw en kijkt naar de lucht. Straks vliegt hij daarboven… Max vindt het toch wel heel erg spannend! Meeuw neemt een lange aanloop, spreidt z’n vleugels en… ineens vliegen ze! Hoger en hoger vliegt de meeuw, totdat alle huizen, bomen en mensen nog maar kleine stipjes zijn. Soms vliegt Meeuw dwars door een wolk en dan ziet Max ineens helemaal niets meer. ‘Meeuw!’, schreeuwt Max, ‘je vliegt toch wel voorzichtig he? En weet je wel de goede weg naar het huis van opa Piet?’. Meeuw zegt dat hij kampioen vliegen is en precies weet waar het huis van opa Piet is. Dat heeft Houtje de houtduif vertelt. Max kijkt eens naar de vleugels van Meeuw. Wat zijn ze groot en wat is Meeuw sterk! Na ongeveer twee uur vliegen, zegt Meeuw tegen Max: ‘We zijn bijna bij het huis van opa Piet. Ik ga zo landen, hou je vast!’ Meeuw neemt een duikvlucht, precies tussen twee bomen door. Dan landt hij op het gras, vlak voor de vijver. ‘Poeh!’ zegt Max, ‘ik was echt bang dat je in de vijver zou landen Meeuw!’ Meeuw schudt zijn hoofd en zegt: ‘Ben je mal Max, dat is nog nooit gebeurd. Ik ben wel eens in de koeienpoep geland en in de modder bij de varkens en ….’ Plotseling landt er nog een vogel naast Meeuw. Het is Houtje! Houtje stond op de schoorsteen van de familie Onder en had Meeuw en Max voorbij zien vliegen. Houtje is er snel achteraan gevlogen. Eindelijk is Max bij het huis van opa Piet gekomen!

               

Gààààp wat heb ik een slaap

Houtje maakt Max snel los en geeft hem een dikke knuffel. ´Hé Max, wat leuk dat je in Nederland bent!´, zegt Houtje. Hij is zo blij! Samen zeggen ze ´dag´ tegen Meeuw en Max geeft Meeuw ook een dikke knuffel. ´Heel erg bedankt dat ik op jouw rug naar opa Piet mocht vliegen´. Houtje laat aan Max zien waar opa Piet woont. Helemaal boven in de schoorsteen. Gelukkig kan Max goed klimmen. Houtje tilt met z´n snavel de koffer van Max op en vliegt naar de schoorsteen. Als Max ook boven is, roepen ze opa Piet: ‘Opa Piet! Opa Piet! Waar ben je?’ Ineens komt er een klein wit muizenhoofd boven de schoorsteen uit. ‘Wie roept daar zo hard?’ vraagt opa Piet. ‘Verrassing!!’ roepen Houtje en Max tegelijk. Opa Piet is zo vreselijk blij dat Max eindelijk in Nederland is gekomen. Wat duurde dat lang! Samen klimmen ze naar beneden in de schoorsteen naar het huisje van opa. ‘Wat is het hier gezellig opa!’ zegt Max. En het ruikt zo lekker naar koekjes. Opa laat Max het huis zien: de stoelen, de tafel en twee bedden. Max is erg moe geworden van de reis op de rug van Meeuw. Eigenlijk wil hij wel gaan slapen. Dat bed in opa’s huis ziet er wel mooi uit. Maar Max heeft ook honger en opa Piet zet wat koekjes op tafel die hij uit de kast van de familie Onder had gepakt.
Nadat Max z’n buikje vol heeft gegeten, klimt hij in het bed dat opa Piet heeft klaargemaakt. Hij is zo vreselijk moe. ‘Zal ik vertellen van mijn avonturen?’ vraagt Max aan opa. Maar opa Piet zegt dat hij dat morgen maar moet doen. Eerst slapen! Max gaapt nog één keer en dan is hij in slaap gevallen. ‘Welterusten lieve Max’, zegt opa Piet. Maar Max hoort het al niet meer….

Stap, stap... BOEM BOEM... stap, stap, stap

Midden in de nacht schrikken Max en opa wakker. Wat is dat voor geluid? Ze horen voetstappen op het dak en soms horen ze iets vallen. ‘Stap, stap, stap… boem… stap, stap, boem… boem… stap, stap’. Max en opa liggen te bibberen in bed. Wat gebeurt er? Zou er een kat op het dak zijn geklommen en door de schoorsteen naar beneden kruipen? Katten vinden muizen erg lekker, dat weet Max wel. Opa en Max kijken elkaar eens aan. Wie durft er naar boven klimmen om te kijken wat daar op het dak aan de hand is? Opa Piet staat te trillen op z’n muizenpootjes. Hij durft echt niet naar boven te klimmen. Max vindt het ook heel spannend. Maar hij heeft al zoveel avonturen beleefd, dat hij dit ook wel durft. Hij klimt heel zachtjes naar boven en kijkt voorzichtig over de rand van de schoorsteen. En wat ziet hij daar? Op het dak lopen wel tien Pieten. Ze hebben grote zakken op hun rug. Max kijkt z’n ogen uit! Hij ziet dat één van de pakjespieten een cadeau uit de zak haalt en door een schoorsteen duwt. Nou begrijpt Max eindelijk dat dit de cadeaus zijn die de Pieten in het grote pakhuis hebben ingepakt. Ze brengen de cadeaus bij de huizen van de kinderen. Max fluistert: ‘Piet, Piet…’ Een pakjespiet kijkt naar de schoorsteen waar Max in zit. ‘He, Max! Wat doe jij hier midden in de nacht? Moet jij niet slapen?’ Max vertelt dat hij en opa Piet wakker zijn geworden. Ze hoorden voetstappen en bonzen op het dak. Opa Piet durfde niet te gaan kijken, maar hij durfde wel en zag toen de Pieten aan het werk. Wat spannend allemaal! De pieten springen van het ene dak naar het andere dak. Wat kunnen ze dat toch goed! Max zou wel met de Pieten mee willen springen op het dak en ook cadeaus door de schoorsteen duwen. Maar ja… hij is een kleine muis. Kleine muizen zijn niet sterk…

Een heel mooi cadeau

Nodig:

  • A-4  wit papier
  • Gekleurd papier
  • Lijm
  • Scharen

Print de afbeelding van het cadeau. Laat de kinderen stukjes van het gekleurde papier knippen/scheuren, of doe dit voor ze. In elk vakje mogen de kinderen een stukje papier plakken. Wanneer alle vakjes gevuld zijn, is het cadeau klaar. 

Cadeaus in de schoorsteen

‘Dag, Pieten! Veel plezier op het dak en doe voorzichtig!’ fluistert Max. Hij klimt weer naar beneden in de schoorsteen en vertelt aan opa Piet wat hij heeft gezien. Max vertelt ook dat hij bij de Pieten en Sinterklaas heeft gelogeerd. Eerst op de grote boot van Sinterklaas en later in het Pakhuis. Daar stonden zoveel cadeaus! Genoeg voor alle kinderen van Nederland. Opa heeft de kaars aangestoken en wil eigenlijk wel iets eten. Z’n maag begint te knorren. ‘Zullen we naar de keuken van de familie Onder gaan om iets lekkers te pakken?’ zegt opa. Dat vindt Max een heel goed idee. Hij heeft ook wel honger en dorst. Samen laten ze zich door de schoorsteen zakken en komen in de open haard terecht. ‘Voorzichtig Max’, fluistert opa Piet, ‘hier staan allemaal schoenen op een rijtje’. Max kijkt naar schoenen en denkt aan de cadeaus die de Pieten door de schoorsteen duwen. ´Daarom staan er natuurlijk schoenen´, denkt Max. De cadeaus en pepernoten moeten in die schoenen worden gestopt. Mmmm, wat ruikt het hier lekker! Het ruikt naar kruidnoten! Hij kijkt in de schoenen en ziet heel veel kruidnootjes en snoepjes liggen. ‘Opa, kom eens kijken’, zegt hij, ‘zullen we wat kruidnootjes en snoepjes uit de schoenen pakken en opeten?’ Zo snel ze kunnen, lopen ze terug naar de schoorsteen en in de jaszakken van hun pyjama hebben ze twee pepernoten gestopt. Het is heel gevaarlijk voor kleine muizen om in de huizen van mensen te lopen. Mensen houden meestal niet van muizen….

Opgesloten!

Opa Piet en Max klimmen naar boven in de schoorsteen. Ze eten de kruidnoten op en kruipen dan weer in hun warme bed. Opa blaast het kaarsje uit en zegt ‘Welterusten Max. Ik hoop dat we allebei lekker slapen’. Het duurt niet lang of opa en Max zijn in diepe slaap. Ondertussen zijn de Pieten druk bezig om alle cadeaus bij de kinderen te brengen. Ze moeten heel goed oppassen dat elke kind het cadeau krijgt dat hij graag wil. ´BOEM!’ Een harde klap zorgt ervoor dat opa en Max voor de tweede keer deze nacht wakker schrikken. ´Wat gebeurt er?’ roept opa Piet. Max zit rechtop in bed. Zou er een cadeau door de schoorsteen van de familie Onder zijn geduwd? Max wil kijken wat er is gebeurd. Maar wat is dat? Hij kan niet verder lopen. Er zit iets voor de deur van opa’s huis, iets groots. ‘Opa Piet! Kom eens kijken’, roept Max. ‘We kunnen niet meer naar buiten. Er ligt iets heel groots voor onze deur. Ik denk dat het een cadeau is. Een cadeau voor de kinderen van de familie Onder. We zitten opgesloten!’ Max en opa Piet kunnen hun huisje niet meer uit. En daar schrikken ze erg van. Hoe moeten ze nu eten halen als ze honger krijgen? Opa gaat zitten. Hij steekt het kaarsje aan en denkt heel diep na. ‘Max, ik heb een goed idee!’, zegt hij na een tijdje. ‘We gaan een gat knagen in dat cadeau dat voor onze deur ligt’. Opa Piet begint al te knabbelen en te knagen. Max komt snel naast hem staan en begint ook te knabbelen. Na een tijdje hebben ze allebei een gat gemaakt waardoor ze in het cadeau komen. ‘Wat voelt dat lekker zacht’, zegt Max, ‘het lijkt wel een kussentje’. Opa voelt ook eens: ‘heerlijk zacht!’ In het cadeau zit een knuffelbeer! Max en opa springen op de buik van de beer. Wat hebben ze plezier! Ze springen en lachen en rollen van de buik van beer en klimmen er weer op.

Ineens horen ze gekraak… de bodem van het cadeau begint te scheuren… De beer, Max en opa Pieten vallen door de schoorsteen naar beneden. Eerst ploft de beer op de grond en daarna vallen opa en Max bovenop de buik van Beer. O, wat zijn ze geschrokken!

Er zit een beer in de schoorsteen

Gelukkig hebben opa en Max zich geen pijn gedaan. De buik van de beer is heerlijk zacht. ‘De beer is een cadeau van Sinterklaas voor de kinderen, opa’ zegt Max. ‘Dat denk ik ook’, zegt opa. Samen trekken ze de beer aan z’n oren uit de open haard en leggen hem vlakbij de schoenen die klaar staan. Ziezo, dat hebben ze toch mooi voor elkaar gekregen. Snel klimmen ze naar boven in de schoorsteen. Met zoveel herrie moet iedereen in huis wel wakker zijn geworden. En ja hoor… daar rennen de kinderen de kamer al in en kijken verbaasd naar die grote beer die vlakbij hun schoenen ligt. ‘Dank u Sinterklaas en Piet!!!’ roepen ze heel hard door de schoorsteen. Ze kijken in hun schoenen en zien heerlijke kruidnootjes en snoepjes liggen. Ze roepen nog een keer door de schoorsteen: ‘Dank u wel Sinterklaas en Piet!!’ Max en opa Piet stoppen hun vingers in hun oren. Wat maken de kinderen een lawaai! Buiten is het nog helemaal donker. Eigenlijk mogen de kinderen nog helemaal niet uit hun bed komen. Misschien gooit Piet nog wel meer cadeaus door hun schoorsteen. De vader van de kinderen komt de kamer binnen en zegt met een strenge stem: ‘Wat zijn jullie aan het doen? Het is nog veel te vroeg om in jullie schoen te kijken. Gauw! Naar bed!’ De kinderen vliegen de kamer uit en springen in hun bed. ‘Gelukkig’, denk Max, ‘het is weer rustig in huis’. Hij kruipt nog één keer door de schoorsteen naar boven. Er zijn nog een paar Pieten aan het werk. ‘Piet, Piet’, fluistert Max. Er komt een pakjespiet naar Max toegelopen. ‘Wat is er Max?’, vraagt Piet. Max vertelt aan Piet wat er is gebeurd met het cadeau dat in hun schoorsteen is geduwd. ‘Hij zat helemaal klem, precies voor de deur van opa Piet!’. Daar schrikt pakjespiet van. Wat fijn dat Max en opa Piet hebben geholpen het cadeau bij de schoenen van de kinderen te brengen. ‘Ik ga het aan Sinterklaas vertellen!’ zegt Pakjespiet, ‘ik denk dat hij heel blij is dat jullie zo flink hebben geholpen!’ Max is reuze trots en klimt snel terug om alles aan opa Piet te vertellen. Voor de derde keer deze nacht kruipen Max en opa Piet in hun bed om te gaan slapen. Tjonge, jonge, wat een spannende nacht beleven ze. Diezelfde nacht horen ze nog een paar keer cadeautjes naar beneden vallen door hun schoorsteen. Maar niet één cadeau blijft vast zitten in de schoorsteen, gelukkig…

Op de boot naar Spanje!

Als opa Piet de volgende morgen naar boven klimt om een frisse neus te halen, vindt hij een brief vastgeplakt aan de schoorsteen. Op de brief staat: ‘Voor opa Piet en Max, van Sinterklaas’. Opa pakt snel de brief en gaat terug naar zijn huisje. Max ligt nog te slapen. ‘Max, Max, wakker worden! Er is een brief van Sinterklaas gekomen!’ Max wrijft in z’n ogen en gaapt. ‘Hè, een brief van Sinterklaas?’ Opa maakt de brief open en leest hem hardop voor:

                            

De brief van Sinterklaas

Lieve opa Piet en Max,

Komen jullie bij mij logeren? Ik vertrek morgen met de boot naar Spanje. Jullie hebben ons zo goed geholpen en daarom wil ik jullie graag verwennen. De grote Meeuw zal jullie naar de boot vliegen.

Groetjes van Sinterklaas en de Pieten

Max springt uit z’n bed en maakt samen met opa Piet een dansje door de kamer. ‘We gaan naar Spanje, we gaan naar Spanje!’ zingen ze. De hele dag zijn ze druk met inpakken. ‘Wat moet ik in m’n koffer stoppen Max? Is het altijd warm in Spanje? Zal ik m’n korte broek meenemen?’ Eigenlijk hoeven Max en opa Piet niet zoveel mee te nemen, want ze logeren in het grote kasteel van Sinterklaas. De volgende dag klimmen ze met z’n tweeën naar boven in de schoorsteen. Grote Meeuw staat al klaar en Houtje helpt mee om opa Piet en Max stevig vast te maken op zijn rug. Opa heeft nog nooit gevlogen en vindt het wel erg spannend. Meeuw spreidt zijn vleugels en vliegt nog één rondje boven het huis. ‘Dag huis! Tot over een paar weken!’ roept opa Piet. En daar gaan ze: hoog in de lucht naar de boot van Sinterklaas. Wat voor avonturen zullen ze gaan beleven in Spanje…?

Scroll naar boven